شقایق محمدی؛ حمید صالحی
چکیده
هدف این پژوهش بررسی قدرت پیش‌بینی تکواندوکاران در زمان رویارویی با ضربات پای راست و چپ بود. بدین‌منظور، برای تکواندوکاران برتر (تعداد= 40؛ سن = 12/5± 93/20 سال، سابقة مبارزة کیوروگی در تکواندو = 49/4 ± 58/7 سال) شبیه‌سازی‌های ویدئویی کاملاً همسانی از ضربات پای چپ و راست نمایش داده شد. پخش این ویدئوها در چند نقطة مختلف-از آغاز تا تکمیل ...
بیشتر
هدف این پژوهش بررسی قدرت پیش‌بینی تکواندوکاران در زمان رویارویی با ضربات پای راست و چپ بود. بدین‌منظور، برای تکواندوکاران برتر (تعداد= 40؛ سن = 12/5± 93/20 سال، سابقة مبارزة کیوروگی در تکواندو = 49/4 ± 58/7 سال) شبیه‌سازی‌های ویدئویی کاملاً همسانی از ضربات پای چپ و راست نمایش داده شد. پخش این ویدئوها در چند نقطة مختلف-از آغاز تا تکمیل ضربات- متوقف شد. از شرکت‌کنندگان خواسته شد نوع ضربه (حمله‌هایی با پای جلو و پشت به‌سوی سر یا تنه) را پیش‌بینی کنند. نتایج نشان داد پیش‌بینی ضربه‌های پای راست به میزان معناداری دقیق‌تر از ضربات پای چپ بوده است. آشکارترین زمان برای مشاهدة اثر برتری پا هنگامی بود که فیلم ضربات 120 هزارم‌ثانیه پیش از تکمیل ضربات متوقف شده بود. بنابراین، به‌نظر می‌رسد برتری پای حریف بر پیش‌بینی بینایی نوع عمل اثرگذار بوده است. درصد پیش‌بینی‌های درست بیانگر این است که شاید تکواندوکارهای کیورگی هنگامی‌که با ضربات پای چپ روبه‌رو شده‌اند، یک راهبرد جست‌وجوی بینایی بهینه اتخاذ نکرده‌اند و این وضعیت سبب شده است بیشتر موارد در شناسایی نشانه‌های سینماتیکی معتبر و مربوط به حرکت، پیش از تکمیل ضربات پای چپ (نزدیک 120 هزارم‌ثانیه یا بیشتر پیش از پایان ضربه) ناتوان باشند. به‌نظر می‌رسد ضعف توانایی بازشناسی نوع ضربات پای چپ در برابر پای راست حریف به آشنایی کمتر مشاهده‌گر با حرکات چپ برترها مربوط باشد.
